Op het ID plein blog beklaagt Maarten Freriks zich over het gebrek aan belangstelling voor de conferentie over wat werkt in re-integratie,
Je gaat je afvragen of diegenen die vanuit hun werk met deze onderwerpen bezig zijn wel willen weten wat er nu wel en wat niet werkt. Of houdt men liever vast aan de eigen ideeën hierover en zit men er niet zo op te wachten dat die ter discussie gesteld worden?
Uiteindelijk blies hij de conferentie noodgedwongen af maar organiseerde wel een expertmeeting met een klein aantal belangstellenden om een kritische dialoog te houden over re-integratie.
Was dat interessant?
Ja, dat was het. Maartens contacten zijn ZZP’er of werken in kleine bedrijven. Uiteindelijk ga je je in een dergelijke club afvragen of je samen iets kunt ontwikkelen en bedenken. Dat wordt het vervolg.
Op de weg terug bedacht ik me dat ik inmiddels betrokken ben bij een hele reeks samenwerkingsverbanden en verbandjes die met dit soort ontwikkelingen bezig zijn. Wat Maarten bijeen wilde brengen en wat niet lukte is er wel maar op verschillende plekken en plaatsen en (voor een stukje) in mijn hoofd. Een paar voorbeelden
- Met het Gilde werk aan de ontwikkeling van evidence based methodes voor uitvoerders.
- Met mensen uit verschillende gemeenten (waaronder prominent Rotterdam) aan de verspreiding van deze methoden.
- Met een groep onder leiding van Guido Walraven (lector aan de hogeschool InHolland) denk ik over de samenhang re-integratie en welzijnswerk
- Met Hans Wokke (gemeente Den Haag) en Roland Blonk (TNO) werk ik aan de vraag hoe gemeenten “Meedoen naar vermogen” de beste vorm kunnen geven.
Genoeg werk aan de winkel dus. Vooral om al deze aan elkaar gerelateerde vraagstukken en mensen met elkaar te verbinden.
WERKLUST 