Het zal wel door geldgebrek komen maar na jaren waarin de interesse klein was, wordt de uitvoerende professional weer op het schild gehesen.
Want om de uitvoering draait het ten slotte in de verzorgingsstaat, of niet soms. En dat is zelfs zo als we de verzorgingsstaat omdopen tot participatiesamenleving.
Het lijkt er wel een beetje op dat de uitvoerder als de enige professional in de organisatie wordt gezien. En dat is natuurlijk een beetje onzin. Ook anderen in staf en management zijn als professional in de weer.
Bovendien: doorstaat de professionele uitvoerder wel altijd de proof of the pudding?
Er is in formele zin pas sprake van een professional als rijtje zaken is geregeld.
Klantmanagers van sociale diensten is -als je dit rijtje afloopt- geen professioneel vak in formele zin. Geen van de zaken in het rijtje is geregeld. Het zegt niets over de manier waarop mensen hun vak uitoefenen maar heel veel over het gebrek aan condities er omheen.
De professionaliteit moet dus nog flink omhoog.
WERKLUST 