trouw
Hier had ik eerder op willen reageren. Het stond al een maand geleden in Trouw. Als er miljarden over de balk zijn gesmeten dan is dat mede mijn schuld.
Toch?
Al die jaren werkte ik voor een van de grootste besteders van re-integratiegeld, de gemeente Rotterdam. Een van de dingen die ik al die jaren heb gedaan in Rotterdam is het volgen en begeleiden van wetenschappelijk onderzoek naar re-integratie.
De meest ondankbare taak was het opstellen van antwoorden op kritische raadsvragen als weer eens ergens was gebleken dat re-integratie niet of nauwelijks effectief was. Ik moet me in allerlei bochten wringen om er iets van te maken.
Mijn flash of insight kwam toen ik een onderzoek in handen kraag van de Raad voor Werk en Inkomen. Hier hoefde ik geen raadsbrief over te schrijven want er werden geen kritische vragen over gesteld. Want wat bleek: ten opzichte van enkele andere grote steden bleek Rotterdam een stuk effectiever met “trajecten” voor personen van 45 jaar en ouder.
Maar bedacht ik me, wat moet ik nu tegen collega’s uit Eindhoven en Den Haag zeggen die bellen met de vraag: “Goh, Klaas wat doen jullie zo goed?” Ik had geen idee.
Stond niet in het rapport.
Zoals veel rapporten uit die tijd beperkte ook dit zich tot grootschalige data-analyse.
Er stond wel in wat werkte en wat niet, maar niet waarom dat zo was. Met andere woorden, je kon er niets van leren.
Naderhand werd ik lid van de begeleidingscommissie van Interventies naar Werk. De gedachte achter deze internetsite was dat we re-integratieprojeten konden “raten” . Dit gebeurde aan de hand van de beschikbare evaluaties van deze projecten. Al snel bleek dat het meeste onderzoek de toets der kritiek niet kon doorstaan.
Op zijn zachtst gezegd, het was naadje.
Met de toenmalige trekkers van Interventies naar Werk, Peter Wesdorp en Gejo Duinkerken en met Roeland van Geuns heb ik later het Gilde Re-integratie opgezet. We hadden de conclusie getrokken dat re-integratie gebaseerd moest worden op evidence based practices maar we realiseerden ons dat we dat niet voor de kant geroeid kregen. We bouwen nu alweer geruime tijd aan betere re-integratie door aan klantmanagers elders effectief bewezen gesprekstechnieken aan te leren. Waarvan de effectiviteit in de Nederlandse re-integratie situatie nog bewezen moet worden.
Wat valt hier van te leren? Ondanks alle lippendienst die er aan is bewezen, is er de afgelopen tien jaar nauwelijks aandacht geweest voor de kwalitatieve aspecten van re-integratie en in het verlengde daarvan ook nauwelijks aandacht voor het opbouwen van een echte professie. Dat is niet de enige reden waarom dingen zijn gelopen zoals ze zijn gelopen maar wel een heel belangrijke.
23 juli 2013
WERKLUST 